Op maandag 6 juni heeft de GGPA Woensdrecht een rondleiding gehad door de fabriek van Philip Morris in Bergen op Zoom. Een van de drie grootste bedrijven in de regio.
We werden ontvangen in een informatieruimte, waar ons eerst ruimschoots koffie en thee werd aangeboden. Daarna volgde een briefing waarin de wereldwijde organisatie van het bedrijf, inclusief de financiële situatie werd uiteengezet. De informatie werd afgesloten met een film over het planten, oogsten en verhandelen van de diverse tabaksoorten waarbij ook een deel van de fabricage van sigaretten werd getoond.
Op diverse plaatsen in de wereld worden sigaretten gefabriceerd maar de vestiging in Bergen op Zoom spant de kroon met 88,3 miljard sigaretten per jaar. Deze productie is voor 96% bestemd voor de export. Ondanks alle anti-rookcampagnes stijgt de export jaarlijk met 1%. Deze stijging komt vooral uit China, Korea en de voormalige Oosblok landen.
Na deze informatie zijn we de fabriek in gegaan om het productieproces te bekijken. We zagen een fabriek waar continu rond de 1400 tot 1800 man werken in een productieomgeving waarin de geautomatiseerde verwerking een belangrijke rol speelt. Alle facetten passeerden de revue; het lossen van de tabak, het snijden, het mengen en het aromatiseren met honing, chocolade, drop en suiker. Aardig was om te horen dat mentholsigaretten hun smaak krijgen door de verpakking. Er wordt dus geen mentholsmaak in de tabak zelf gedaan. Na het drogen gaat de tabak door een wirwar van buizen aan het plafond naar de sigaretten-fabricage machines.
Nadat de sigaretten klaar zijn, worden ze voor ieder land specifiek verpakt en ook per land in magazijnen van wel 25 meter hoog opgeslagen. De verpakking, transport en opslag per land wordt, ook hier weer, volledig geautomatiseerd. Wij vonden dat wel een logistiek hoogstandje daar bij Philip Morris.
Het maken van de filters is eigenlijk een proces op zichzelf. Philip Morris maakt geen sigaretten zonder filter. Voor de Italiaans markt bijvoorbeeld worden koolstoffilters gemaakt en dat ziet er nou niet echt lekker uit. Pas bij de rondleiding door de fabriek krijg je de indruk hoeveel werk er in zo'n peuk (sorry, "sigaret") zit.
Na de rondleiding was er onder het genot van een frisdrankje gelegenheid tot het stellen van vragen. Het is niet verwonderlijk dat met zo vele vragen onze gastvrouwen de antwoorden soms schuldig moesten blijven. Misschien mochten ze sommige vragen ook wel niet allemaal beantwoorden. De vele vragen gaven echter wel aan dat iedereen het bezoek erg interessant vond. Een schot is de roos, dus.